Pozycja początkowa wertykalna

autorki: Marta Mielcarek, Liwia Bargieł

Poligon, Nowogrodzka 4
październik 2015

Projekt “Pozycja początkowa – wertykalna” składa się z czterech elementów.

Pierwszym i kluczowym jest zakomponowana z podstawowych 11 akcji ciała wg Rudolfa Laban, sekwencja ruchu, odbywająca się na żywo, w czasie i przestrzeni. Choreografia pozwala skupić się na prostych, podstawowych czynnościach ciała ludzkiego, bez ozdobników, bez historii, emocji, czy puenty. Ruch, jako mechanika oparta na prawach Newtona i Einsteina. Ruch, jako obraz.

Drugim elementem jest dźwięk (rozbrzmiewający w każdym pomieszczeniu ekspozycyjnym) będący audiodeskrypcją do obrazu na żywo, performowanego przez postać w przestrzeni galerii. Warstwa  dźwiękowa stawia bardzo istotne dla Nas pytania: czy szczegółowy opis akcji płynący z głośników może być na tyle sugestywny, że choreografia pojawi się samoistnie w wyobraźni odbiorcy? Czy obraz jest tu potrzebny? A jeśli tak: to w jakim wymiarze? Owa ciekawość prowadzi Nas dalej, do mediów takich jak fotografia oraz video, dla których rozłożony w czasie ruch jest kluczowy.

W kolejnej części wystawy znajduje się cykl 11 czarno-białych fotografii, z których każda odpowiada pojedynczej akcji ciała. Fotografie te stanowią swoistego rodzaju przełożenie ciała ze świata ruchu rzeczywistego na ciało dwuwymiarowe, zatrzymane w przestrzeni i czasie poprzez wyzwolenie spustu migawki.

Ostatnim elementem wystawy jest praca video zbudowana z obrazów fotograficznych. To co różni ją od cyklu fotograficznego to motyw zrytmizowania, rozfazowania i dwoistości obrazu, bowiem jest ona inspirowana stereoskopią – techniką obrazowania, pozwalającą na iluzoryczne odwzorowanie trzeciego wymiaru.

Poddajemy badaniu wytrzymałość, trwałość i komunikatywność każdego z nośników. Zastanawiamy się, w jaki sposób modyfikacje na poziomie medium wpływają na percepcję odbiorcy.